Citroën lanceert de 100% elektrische ë-C4 in Nederland. De opvallende en emissievrij rijdende C-segmenter markeert een nieuwe mijlpaal in het elektrische offensief van Citroën. De ë-C4 zoomt vol in op de toekomst en is het resultaat van de decennialange ervaring van Citroën op het gebied van elektrisch rijden. Ervaring die al sinds 1939 wordt opgedaan…
…want in dat jaar presenteerde Citroën de TUB, die je kunt beschouwen als de stamvader van alle moderne bestelwagens. Met zijn voorwielaandrijving, laadruimte die hoog genoeg was om rechtop in te kunnen staan en schuifdeur aan de zijkant, was de TUB de blauwdruk van de busjes zoals we die tegenwoordig kennen. Doordat brandstof tijdens de Tweede Wereldoorlog oorlog steeds schaarser werd, ontwikkelde het bedrijf Fenwick een elektrisch aangedreven versie van de TUB. De brandstofmotor werd vervangen door een elektromotor die gevoed werd door een accupakket van 540 kilo dat in de laadruimte werd geplaatst. Dat gewicht ging ten koste van het laadvermogen en de schuifdeur aan de zijkant, maar er kon weer gereden worden. De topsnelheid bedroeg 50 km/u, maar het advies was om niet sneller te rijden dan 25 km/u omdat de accu’s anders te snel hun lading zouden verliezen. Dat maakte de elektrische TUB vooral geschikt voor korte ritjes in de stad. In 1941 en 1942 zouden circa honderd elektrische TUB’s worden gebouwd.
Mid jaren zeventig met de oliecrisis nog vers in het geheugen, deed Citroën opnieuw onderzoek naar elektrisch aangedreven auto’s. Tien jaar later, in de zomer van 1987, werd de nodige praktijkervaring opgedaan tijdens een test met een kleine serie elektrische prototypes op basis van de Citroën C15 bestelwagen. De test leidde eind 1991 tot de presentatie van twee elektrische Citroëns: de C15 en C25 Électrique. Bij de C15 waren zestien accu’s gemonteerd die de elektromotor van stroom voorzagen; de C25 had er 28. De elektromotor werkte bij het afremmen als dynamo om de accu’s weer op te laden. De elektrische aandrijftechniek stond begin jaren negentig nog behoorlijk in de kinderschoenen: de topsnelheid van de C15 en C25 Électrique bedroeg slechts 80 km/u met halve belading. Al na 70 km moesten de accu’s opnieuw worden opgeladen, wat gemiddeld acht uur in beslag nam. Vergelijk dat eens met de waarden van de ë-C4! Begin 1992 kwamen ook enkele exemplaren van de elektrische C15 en C25 naar Nederland voor praktijktests, onder andere in ’s-Hertogenbosch en op het autovrije Waddeneiland Schiermonnikoog.
Na de elektrische bedrijfswagens was het de beurt aan een elektrische aangedreven personenauto: de Citroën AX Électrique, die eind 1993 werd gepresenteerd. Deze compacte AX is een ware pionier in emissievrije stadsmobiliteit. Citroën besloot namelijk, samen met Peugeot, tot een grootschalig experiment in de Franse stad La Rochelle om het gebruik van elektrische auto’s in de praktijk te kunnen onderzoeken. Dertig inwoners kregen twee jaar lang een elektrische Citroën AX tot hun beschikking. Niet voor persoonlijk gebruik, maar als deelauto, lang voordat bekende deelautodiensten van start gingen! Citroën zorgde niet alleen voor de auto’s, maar regelde ook de benodigde infrastructuur, van laadpalen tot toegangspasjes voor de gebruikers. Er werd zelfs een snellader geïnstalleerd. Opmerkelijk detail: de AX Électrique moest af en toe ook nog even langs de benzinepomp. Aan boord was namelijk een brandstoftankje van 8 liter gemonteerd, zodat in de winter de kachel gestookt kon worden.
Ook de opvolgers van de AX en de C15, de Citroëns Saxo en de Berlingo, werden in een elektrisch aangedreven versie aangeboden. Het merendeel van die auto’s bleef in Frankrijk, maar er kwamen ook enkele tientallen exemplaren naar ons land. Onder andere de Rotterdamse reinigingsdienst Roteb, gemeente Alphen aan den Rijn en Schiphol hadden diverse exemplaren in gebruik. Ook de elektrische Berlingo die een Frans echtpaar in 2010 gebruikte voor hun reis van Shanghai naar Parijs is een vermelding waard. De tocht voerde door steden, woestijnen, zandstormen en besneeuwde bergen. Toen het stel na bijna 15.000 kilometer in Parijs arriveerde, hadden ze met hun Berlingo de langste reis gemaakt die tot dan toe met een in serie geproduceerde, elektrische auto was afgelegd.
Een nieuwe stap voorwaarts op gebied van elektrisch rijden vormde de Citroën C-Zero, die in december 2009 werd onthuld. Destijds was dit een van de eerste écht bruikbare elektrische auto’s op de markt. Ook op andere gebieden was deze sympathieke Citroën zijn tijd ver voorruit: zo was de binnenruimte voor zo’n compacte auto uitzonderlijk, er ontstond een vlakke laadvloer bij het neerklappen van de achterbank en het was mogelijk om (zonder meerprijs) te snelladen. Bijzonder was ook dat de C-Zero te koop was voor particulieren, in tegenstelling tot veel concurrerende modellen die alleen via een leaseconstructie gereden konden worden. Door de jaren heen daalde de verkoopprijs, waarmee de C-Zero op een gegeven moment de meest betaalbare vierpersoons elektrische auto van Nederland werd. In Duitsland werd de C-Zero het gezicht van Citroëns Multicity Car Sharing programma, een autodeelservice waarin vanaf 2012 meer dan vijfhonderd C-Zero’s beschikbaar waren. De elektrische Citroëns werden met name onder jongeren enorm populair en vormden al snel een vertrouwd gezicht in het straatbeeld van de Duitse hoofdstad.
Ook in de jaren daarna ging Citroën door met het elektrificeren van modellen. Zo is onder meer de Berlingo al vele jaren beschikbaar met elektrische aandrijving. In 2020 startte het merk met een groot elektrische offensief, waarbij versneld een groot aantal geëlektrificeerde modellen op de markt worden gebracht. Belangrijke voorbeelden zijn de recent geïntroduceerde plug-in hybride SUV, de C5 Aircross Hybrid, en de volledig elektrische ë-Jumpy en ë-Jumper. Met de revolutionaire Ami zet Citroën een nieuw concept neer voor een elektrische (deel)auto in de stad. De nieuwste, 100% elektrische auto van Citroën, de ë-C4, staat vanaf nu in onze showroom.